叶飞陆滢
叶飞陆滢最新章节：
杨云帆摇摇头道：“不用了，一把年纪了，丢不丢人？”
顿时，很多原本是安泰的员工，把自己的工作铭牌扔过来，对着山村小野的面庞砸过去
“多谢李大哥~”杨毅云挺感动的，虽然和李嘉耀认识时间不场，但人家能出声提醒着就是好意善意
导致现在，哪怕明明他还是可以的，挺好的，都不敢相信了
一旁的雷鲛老祖却是看出了一些端倪
只是发出一声惊呼声，他就直接被吞没
一只青色麋鹿尸体浮现而出，面上七孔流血而死
想到这里，苏哲的目光闪过一丝坚毅
自从夏紫凝拜他为师以来，一直都是俏脸寒霜，心情郁结，脸上从未有过什么笑容
杨云帆心中呼唤着天帝，下意识的的将神识，探入到天书玉册之中
叶飞陆滢解读：
yáng yún fān yáo yáo tóu dào ：“ bù yòng le ， yī bǎ nián jì le ， diū bù diū rén ？”
dùn shí ， hěn duō yuán běn shì ān tài de yuán gōng ， bǎ zì jǐ de gōng zuò míng pái rēng guò lái ， duì zhe shān cūn xiǎo yě de miàn páng zá guò qù
“ duō xiè lǐ dà gē ~” yáng yì yún tǐng gǎn dòng de ， suī rán hé lǐ jiā yào rèn shí shí jiān bù chǎng ， dàn rén jiā néng chū shēng tí xǐng zhe jiù shì hǎo yì shàn yì
dǎo zhì xiàn zài ， nǎ pà míng míng tā hái shì kě yǐ de ， tǐng hǎo de ， dōu bù gǎn xiāng xìn le
yī páng de léi jiāo lǎo zǔ què shì kàn chū le yī xiē duān ní
zhǐ shì fā chū yī shēng jīng hū shēng ， tā jiù zhí jiē bèi tūn mò
yī zhī qīng sè mí lù shī tǐ fú xiàn ér chū ， miàn shàng qī kǒng liú xiě ér sǐ
xiǎng dào zhè lǐ ， sū zhé de mù guāng shǎn guò yī sī jiān yì
zì cóng xià zǐ níng bài tā wèi shī yǐ lái ， yì zhí dōu shì qiào liǎn hán shuāng ， xīn qíng yù jié ， liǎn shàng cóng wèi yǒu guò shén me xiào róng
yáng yún fān xīn zhōng hū huàn zhe tiān dì ， xià yì shí de de jiāng shén shí ， tàn rù dào tiān shū yù cè zhī zhōng
